Twój, mój, ich koniec....

   Nic nie trwa wiecznie, wszystko się zmienia, dosłownie... Tak szybko przemija, że nawet nie zorientujesz się, kiedy jest koniec. Stoisz sam na tym świecie, twoje myśli zataczają krąg tylko wokół jednego tematu i czy warto? Kiedyś było łatwiej, jakoś radośniej, ktoś musiał przyjść, zdeptać twoje marzenia, śmiać się szyderczo z ciebie i odejść bez słów. Pamiętam każdą ranę, każdy ból i nie zabliźnione rany.

Czas płynie...

Tik, tak, tik, tak...

Za szybko...

Mało czasu na przemyślenie...

   Zastanawiać się nad życiem? Koniec życia dla samobójców jest czymś pięknym. Dla innych jest czymś, czego należy się bać, a ja nie wiem po której stronie powinnam stać. Trudny wybór, śpieszyć się, a może robić rzeczy powoli? Zrozumieć czym jest życie i przetrwać, nie pozwolić zapomnieć o sobie. Podać się, gdy już naprawdę nie będzie nadziei. Smutne, że coraz więcej osób jest zapominanych, każdy jest coś warty.

"Umiesz liczyć? Licz na siebie!

Innych twoje szczęście jebie!

Ty o suchym ryju, suchym chlebie,

A przyjaciel w ryj się śmieje!"

Lales - "Przyjaciel"

   Dosłownie koniec następuje, kiedy nie masz siły, brak osób wokół ciebie, twoje myśli są tylko same mroczne...